Still alive

Mijn laatste blog is alweer lange tijd geleden, maar gelukkig leef ik nog steeds een beetje.

Typend vanuit bed op dinsdag, omdat ik me weer eens niet goed voel, maar dit heeft hoop ik niets met buikproblemen te maken. Heb hiervoor ondertussen alle soorten medicijnen moeten slikken, maar ging alleen maar slechter. Uiteindelijk stelde dokter drie weken geleden voor om een endoscopy te maken, omdat ik last blijf houden en afvallen terwijl ik goed eet. Dit leek me niet echt een goed idee, omdat ik wel gewoon de meeste dingen kan doen. Daarom weer andere medicijnen gekregen en voel me nu ietsje beter.
Verder alles onder controle. Ghana blijft me iedere dag weer verbazen en maak veel te veel dingen mee om te vertellen. Het ziekenhuis schijnt een van de beste te zijn van Ghana, maar vergeleken met Nederland een drama. Heb vier verschillende doktoren gesproken, ze zijn me dossier kwijtgeraakt met alle testresultaten en iedere keer contant betalen went ook niet echt, daarom al een paar keer opzoek moeten gaan naar een pinautomaat in de buurt met een taxi. Sowieso pinnen kennen ze hier niet, alles wordt contant betaald en de managers lopen met dikke enveloppen met geld op zak voor klanten en geld/bonussen voor medewerkers. Stroomuitval blijft grappig. Het gerucht gaat dat vorige week dinsdag een ontploffing was in de ruimte waar de stroom wordt geregeld. Bijna heel Accra had een dag geen stroom. Maar sinds dit gebeurd is valt op het werk bijna iedere dag de stroom uit en benzine voor generator is ook vaak op, waardoor we vorige week niet echt veel gedaan hebben. De airco werkt deze week ook niet, dus is kapot heet hier op kantoor. Wifi werkt ook niet echt meer, kan alleen watss app ontvangen, maar versturen gaat bijna niet. Afgelopen vrijdag na het uitgaan werd de chauffeur weer aangehouden door de politie, omdat die vond dat die niet goed reed. Daarom zouden we naar het bureau moeten gaan voor een alcoholcontrole. Gelukkig kon hij hem omkopen voor 2.5 euro, terwijl die eigenlijk 5 euro wilde Oftewel van geleerd dat je ook bij het omkopen kan afdingen :P. Het uitgaan is hier wel anders. Vaak ben je de enige blanke in de club en moet je dansen, na drie maanden ben ik nog niets verbeterd… Echt veel clubs zijn er niet in de stad, gebeurd meer gewoon op straat. Er wordt ook niet echt veel door de Ghanezen gedronken en roken zie je helemaal niet. Komt denk ik door het geloof, bijna iedereen gaat minimaal een keer per week naar de kerk op zondag. Sowieso verschillen zijn extreem in geld, racisme en cultuur. Tijdens het voetballen vraagt iedereen ook de tegenstander om mijn voetbalschoenen, omdat ze die hier duur vinden, het woord niger mag je echt niet zeggen en ze zijn erg trots op hun huidskleur en land.
Ook aardig de toerist uitgehangen. Cape Coast castle gezien met slaven geschiedenis. Ook hier naar Kakum nationaal park geweest, je loopt dan hoog tussen de bomen met een aardig uitzicht. Nzulezu gezien dat is een dorp op palen boven water waar ongeveer 500 mensen wonen. Als zij naar het vaste land willen, moeten ze iedere keer een half uur kanoën. Vorig weekend naar Kokrobite beach geweest hier reggea night gehad met de Ghanese Rastafari ‘s. Ook naar voetbalwedstrijd geweest van Hearts of Oak. Met kaartje voor 2 euro kon je overal zitten en liep je tussen de spelers en bussen. Voetbal is sowieso grote sport hier. Op 31 mei speelt Ghana tegen Nederland en WK komt eraan met Nederland als winnaar denken de meesten…. Nederlandse vlag komt in ieder geval goed van pas komende tijd. Vorige week ook in Robi’s dutch pub broodje kroket en satésaus gegeten met de wereld draait door op tv.
Oja stage heb ik ook nog, gaat best. De keuken is afgerond en ben nu bezig de car park ernaast te optimaliseren. Ook meer onderzoek aan het doen naar Facility Management in Ghana. Interviews houden en naar IFMA meeting geweest. De manager van FM24, de enige met Facility Management achtergrond waar ik eigenlijk mijn stage zou volgen, heeft opeens ontslag genomen en vertrekt morgen. Allemaal lekker vaag. Het onderzoek kan dus gebruikt worden om te kijken wat er met deze afdeling moet gebeuren.

Ouders komen ook nog eind juni voor anderhalve week touren door het land. En daarna alweer naar huis…. Tijd gaat hard en spreek jullie snel!! Bye Bye.